Li ser ka ew her gav bedewek mezin a xerîb bû : "Di jiyana yekem û heşt salan de min diranên pêşîn tunebû. Di infancy ez pir nexweş bûm, û antîbîotî wan xera kir. Lê hingê min dest pê kir ku ez beşdarî dersên dansê bikim û di dawiyê de çend diranên [keniyan]. Dema ku ez 16 salî bûm, ez çûm Milan da ku ez modela bixebitim. "
Li ser gelo ew her gav ji lîstikvanê xeyal dikir : "Min dixwest ez bibim baldariyê, lê pir zêde bû û birînên pir zêde bûm. Tiştê ku min li balet hez kir, ew derfetek e ku çîrokan vebêje. Wekî lîstikvanê, ez jî dikarim wiya bikim, ji ber vê yekê ez çûm Los Angeles. "
Li ser guhdariya fîlima wê ya yekem "Du rojan li Geliyê" : "Tê bîra min, ez di qulikê de bûm. Min çu carî guhdarî guhdarî nekir û xwest ku şûşek Ketchupê bîne da ku li her derê li cihê bûyerê bisekine, li ku derê min gulebaran bikin. Min mîna Maniac xuya dikir. Ew dîmenek kuştinê bû, ji ber vê yekê min li derî şikand û dest pê kir li ser masê. Ez difikirim ku her kes pir ditirse ku rolek bide min. "