Iwwer ob et ëmmer eng héich blondt Schéinheet war : "An den éischten aacht Joer vum Liewen hunn ech net déi viischt Zänn gemaach. An der Infanatioun war ech ganz krank, an Antibiotike huet se verduerwen. Awer dann hunn ech ugefaang Danzcoursen ze sinn an hunn endlech e puer Zänn [laacht]. Wéi ech 16. sinn, sinn ech op d'Milan fir de Modell ze schaffen. "
Iwwer ob si ëmmer gedreemt vun der Handlung ze sinn :, Ech wollt e Ballralinin sinn, awer war ze héich an haten vill vill Fleegitéiten. Wat ech am Ballet gär hunn, ass et eng Geleeënheet fir Geschichten ze soen. Als Schauspillerin, ech konnt et och maachen, sou datt ech op Los Angeles gaang sinn. "
Op hirem éischte Film "zwee Deeg am Dall" lauschteren : "Ech erënnere mech drun, ech war an engem Jumpsuit. Ech hunn ni Lauschchtung vun lauschteren net ze lauschteren a wollt eng Fläsch mat enger fléisse Ketchuch mat mat enger Szen matbréngen, wou se mech schéissen. Ech ausgesinn wéi e Maniac. Et war eng Monnebett, sou wou ech an d'Felge gebaut hunn an hunn ugefaang ze kassen. Ech denken, datt jiddereen et Angscht huet fir mech net eng Roll ze ginn. "