"Éierlech, ech mengen, mäi Jong ass nach ëmmer ze jonk fir et ze halen. Ech denken tatsächlech dat an den éischte fënnef Joer vum Kand vum Kand sollt Dir sou vill Zäit mat him verbréngen wéi Dir kënnt. Elo gesinn ech datt meng Kanner zimmlech selbstänneg sinn. Si hunn wierklech hiert eegent Liewen, si wësse wat se wëllen a wëssen wien se sinn. Ech mengen datt et normal ass. Ech si just frou datt ech et net all Dag maachen. Wann ech fortgoën, sinn ech wierklech fort. Wann ech doheem sinn, maachen ech just heemlech Affären. Dëst ass, wéi alles an eiser Famill arrangéiert gëtt. "
GWYNETT; zouginn och datt nach ëmmer den Doud vu sengem Papp net akzeptéiere konnt, wien am Joer 2002 gestuerwen ass: "Et war dee wichtegste Moment a mengem wichtegsten. Et war schrecklech. Ech erënnere mech un wéi d'Leit mech gefrot: "Wéi wäert Dir schaffe wann Dir de ganzen Dag kräischen?" An ech duecht: "Ech hunn sou vill Schmerz a Verbindung mam Doud vun dëser Persoun. Wéi wann ech fir 100 Joer kräischen. Et ass schwéier fir mech ze realiséieren datt meng Kanner him ni erkennen. Et ass ganz schwéier ze verstoen datt wann hien zréck an d'Liewen ass, géif hien net meng Telefonsnummer wëssen, meng Kanner, mäi Mann. Hie géif net mäi Liewen kennen. Ech sinn ëmmer nach schwéier säin Doud ze akzeptéieren. "