Eem méiweilege Stéch zesummegesuglech, as fir d'Emlahienbungsclub an der leschter Saison vum Spiller fortgeluecht, war dat Gekrunn vun kee Retular. Schlussendlech huet dëst zum Tatsaach dat de John Schnéi (Keith Harrington, hie fir eng gemeinsam gutt ëmbruecht, well et huet Angscht datt hir Tyrannons zerstéieren. Awer wann Dir den Numm vun der Serie an der Serie un de Reseau kuckt, gëtt et kloer datt d'Verännerunge vun den Draache laang, an deelweis um Antrëtt hunn, an se aginn hunn, an se hunn en Duerchgefeed an ze vermëschen.
Wärend der Fieder a Windelfelle, misseander an de groe Wuerm vun der Erënnerung ewechgezunn gesinn, an hatt war fir eng Vakanz, datt hatt dat op dëser Vakanz verstan huet. An de Wonsch vum treie Wuecht fir d'Zäit ze verbréngen mat de beléiften huet hir jalous gemaach.
Si ass eleng, a variriséiert et,
- an der Skript uginn. Et ass kloer datt de groe Worm hir e Gefill vun endlos Gefor ginn, fir déi hatt sech am John probéiert, och ëmmer verzweifelt et ze maachen. Och wann Schnéi op hir verléift zouginn, rufft seng Kinnigin, den Denis huet geäntwert:
Ass et alles wat ech fir dech sinn? Är Kinnigin?
An der Serie, hien huet hir net geäntwert, d'Wierder mat engem Kuss reprochéiert, awer d'Remarque am Szenario seet, datt d'Dänerish "net drun erënneren" Seit och datt den Johann keng Jorou gär huet, hie huet net aus wéi hättlech eppes gutt gemaach huet a leidenen a leidenschaftlech mat enger ganzer Häerzer agéiert. An dat huet sech kloer dës Duechter gefillt.
Sou hefteg, wéi um Enn vun der Herosten waart, war ganz prévisibel, an hir onsichtlech Akten eng Konsequenzen, Neid an der Eenzegkeet.