An hir Memori sinn d'Schéinheet zweemol lieweg ze liewen, wat soll haut am Laf vum Verkaf sinn, 63 Joer ale Sharar Steen, déi vill perséinlech Detailer opgedeckt solle ginn. An engem vun de Käpp vun der Handlung, et seet datt de Plastiksabiron ouni säi Wëssen hir Broscht op der Gréisst erhéicht gëtt.
2001 hunn de Sharon eng Operatioun iwwerlooss fir Benéngan nach opgedrecht, déi als Personal Notizen eréischt, "waren gigant, méi wéi eng Broscht,." Dann huet d'Stonen eng aner Operatioun geplënnert - op der Broscht Restauratioun. No hirem, de Sharon fonnt datt si op grouss Broschtimplastumenter gesat gouf, déi hir Broscht op d'mannst eng Gréisst eropgeet.
"Den Dokter sot, datt dës Gréisst besser fir meng Oberschenkel passt. Awer hien huet mäi Kierper geännert ouni meng Zoustëmmung, "D'Schauspillerin gedeelt.
D'Gesellschafte vu sengem Buch treift och iwwer eng ongerecht Astellung an et vu Lëtzebuerg bréngt Iech haart gelooss. Viru virun 20 Joer, Steen huet de Schlag gelidden. "Ech sinn nëmmen an den drëtten oder véierten Dag no engem Schlag gefall. Déi meescht Leit stierwen dovunner. Iereg op déi Operatioun, déi ech iwwersuele sinn, goufen wuertwiertlech 1%. An no enger Operatioun, wësse sech dofir net dofir wosst, wann ech liewen "" Sharon hu gedeelt.
An engem kierzlechen Interview mam grange Steen, dee festgestallt huet, datt hien no engem Schlag "vun der Strecken verluer ass": "Et ass verschwonnen. Net Schéinheet verschwonnen, awer blénken. Dëst blénkt, Magnetismus ... "