ရိုးရိုးသားသားပြောရရင်ငါ့သားကငယ်သေးတယ်ထင်တယ်။ ကလေး၏ဘဝ၏ပထမငါးနှစ်တွင်သင်တတ်နိုင်သလောက်သူနှင့်အတူအချိန်များစွာဖြုန်းသင့်သည်ဟုကျွန်ုပ်ထင်သည်။ အခုတော့ကျွန်မရဲ့ကလေးတွေဟာတော်တော်လေးကိုလုံလောက်တယ်ဆိုတာအခုငါတွေ့ပြီ။ သူတို့မှာသူတို့မှာကိုယ်ပိုင်ဘ 0 တွေရှိတယ်, သူတို့လိုချင်တာကိုသူတို့သိပြီးဘယ်သူတွေလဲဆိုတာကိုသိတယ်။ ငါပုံမှန်ဖြစ်မယ်ထင်တယ် ငါနေ့တိုင်းမလုပ်သင့်ဘူးလို့ငါဝမ်းသာတယ်။ ငါထွက်ခွာမယ်ဆိုရင်ငါတကယ်ထွက်ခွာသွားတယ်။ ငါအိမ်မှာရှိတုန်းကငါပြည်တွင်းရေးကိုသာလုပ်နေတယ်။ ဒါကငါတို့မိသားစုအတွက်အရာရာကိုဘယ်လိုစီစဉ်ထားတယ်။ "
Gwyneth သည် 2002 ခုနှစ်တွင်ကင်ဆာရောဂါဖြင့်ကွယ်လွန်သွားသောသူ၏ဖခင်သေဆုံးခြင်းကိုလက်မခံသေးကြောင်းဝန်ခံခဲ့သည်မှာ "ကျွန်တော့်ဘဝမှာအရေးအကြီးဆုံးအခိုက်အတန့်ပဲ။ ကြောက်စရာကောင်းခဲ့တယ်။ လူတွေက "မင်းတစ်နေ့လုံးငိုရင်အလုပ်လုပ်မလား" ထိုအခါငါဤသို့စဉ်းစားမိတယ် - "ဒီလူသေဆုံးမှုနဲ့ပတ်သက်ပြီးငါအရမ်းနာကျင်မှုတွေအများကြီးရှိနေတယ်။ ငါအနှစ် 100 ငိုခဲ့သကဲ့သို့။ ကျွန်ုပ်၏ကလေးများသည်သူ့ကိုဘယ်တော့မှအသိအမှတ်မပြုကြောင်းနားလည်ရန်ခဲယဉ်းသည်။ သူကအသက်ပြန်ရှင်လာရင်ကျွန်တော့်ဖုန်းနံပါတ်, ငါ့ကလေး, ကျွန်မခင်ပွန်းကိုမသိဘူးဆိုတာနားလည်ဖို့အရမ်းခက်တယ်ဆိုတာကိုနားလည်ဖို့အရမ်းခက်တယ်။ သူကကျွန်တော့်ဘဝကိုမသိဘူး။ သူသေတာကိုလက်ခံဖို့အခက်တွေ့နေ ဦး မှာပါ။ "