Delen in het Paleyfest-festival in New York, Quentin Tarantino herinnerde zich dat hij in de kindertijd vogelverschrikker was. Volgens de beroemde directeur en het scenario leek de realiteit altijd veel vreselijker dan de meest geavanceerde film in het horrorgenre. Voor de eerste keer ervaarde Tarantino inclusieve angst, toen hij 's nachts een kans had om het nieuwssprogramma te zien over de gevaarlijkste criminelen van Los Angeles:
Dit waren politie-nieuws, wat zei: "Dit zijn gewone criminelen uit onze stad. Heb je hen gezien? " Toen vertoonden ze foto's van het dossier van een van de criminelen, die deze beschrijving vergezelden door zijn vreselijke gruweldaden: "Hij dwaalt ergens in de buurt. Als u het ziet, probeer het niet eens te vertragen, en noem onmiddellijk de lokale politie. " Ik was toen vijf of zes jaar oud, en tot het einde van die nacht was ik bang dat deze vent in mijn huis barstte en mijn hele familie doodt. In de toekomst slingerde niets me als dit rapport. Vlak voor het uiterlijk van de familie Manson in Los Angeles, de maniac, die mensen heeft gedood met een hamer. Deze man leidde me tot horror!
Horrormeters bezetten ook een belangrijke plaats in het leven van Tarantino. Volgens hem, toen hij op 14-15 jaar oud is, keek hij alleen in de bioscoophorror Dario Argento "Blood-Red" (1975), het bleef onder de sterkste indruk. Jonge Tarantino was geschokt door wrede moorden, bloedlitters en sadisme, die gevuld is met deze film.