Over het eerste nummer dat er een onuitwisbare indruk op deed : "Killer Queen Queen Group. Ik was 15. Natuurlijk heb ik eerder naar muziek geluisterd, maar voordat dit nummer niets probeerde me echt te doen. Het was in mijn geboorte Santa Barbara. Mijn vriend Morgan en ik kwamen thuis bij haar thuis. Het was een van deze vriendinnen, die je bewaakt en misschien zelfs een vreemde obsessie met haar voelt. We sprongen op het bed, probeerden haar kleren, omdat ze steile mijn was, en ze zette killer-koningin aan. En mijn wereld bevroor. Het was een heel cinematisch gevoel. Het opende de wereld van de songtekst voor mij. "
Over films die haar huilen : "Dit is een" geheugendagboek "en" Titanic ". En ik betaal altijd voor films in vliegtuigen. Met mijn vriend noemen we het "brak door de pijp." Je drinkt een glas wijn, kijk films en hier - BAM! "
Over jeugd in Santa Barbara : "Voor mij was een tiener erg saai in Santa Barbara. Nu wat ik wil is om het daar te missen. Omdat het een geweldige plek is. Maar in mijn jeugd voelde ik daar als een val op het eiland. Ik had een niet te beveiligd familie en het was moeilijk om te communiceren met de meeste andere gezinnen die daar wonen. Maar ik heb altijd op de een of andere manier gedraaid. Toen ik een extra vijf dollar had, ging ik naar een liefdadigheidswinkel in Street Street en kocht vintage vesten en potloodrokken daar. Godzijdank, ik had het geluk met de figuur - dit beeld van de jaren 40 was erg lopen. "