Over angstscènes: "Ja, tijdens het filmen van de film kijk je naar de camera. Maar het is nog steeds een vrij intiem proces. Er is alleen jij en een andere acteur, en nog een paar mensen die in de monitor kijken. Ik zou het theater willen spelen, maar ik ben vreselijk bang. Ik heb een vreselijke angst voor de scène. Ik haat het om op een universele ferris te zijn. Wanneer je op het podium staat, kijken er honderden mensen naar je toe. Zoveel energie is gericht op jou. En ik ben erg gevoelig voor de energie van iemand anders. Zelfs als ik naar de supermarkt ga, waar niemand naar mij kijkt, voel ik nog steeds de sfeer van andere mensen. Ik zou niet op het podium kunnen spelen. Maar ik weet zeker dat het erg interessant zou zijn. "
Over Loneliness: "Ik vind het leuk om alleen te zijn. Soms heb ik gewoon eenzaamheid nodig. Vooral op de set, waar de hele dag wordt omringd door mensen. Dus het is geweldig in de avond om terug te keren naar het hotel en alleen te ontspannen. Maar natuurlijk, soms eenzaam. Dit is een van de kenmerken van het handelen van het leven. We zijn als zigeuners. Toen ik werd gevraagd waar ik woon, beantwoord ik dat in Los Angeles of in New York. Maar in feite besteed ik niet veel tijd in een van deze steden. Ik ben constant in sommige hotels. Maar ik vind het leuk. Soms word je het beu, maar nu vind ik nog steeds een nomad. "