"Ik was als een robot. Ik voelde gewoon niets. Ik had geen moederlijke gevoelens voor hem - het was verschrikkelijk.
Ik had geen gedachten om hem te beschadigen, godzijdank, maar ik kon geen verbinding met hem vinden, nog steeds als ik naar de foto kijk waar hij drie maanden oud was, kan ik deze keer niet herinneren.
Mijn probleem is dat ik nooit heb erkend dat er iets mis was. Ik ben net in een kind gekomen en vond dat ik gek was. Chris was de eerste om hardop hardop te beslissen dat er iets mis was. Het was voor mij opgelucht toen hij het deed omdat ik me realiseerde dat het me niet leek.
Het was het begin. Ik leek op mijn hoofd te worden geslagen - ik begon te doen, ik begon na te denken over terugkeren naar het werk. Dat is mijn probleem. Soms is het moeilijk voor mij om te zeggen wat nodig is. Ik zal onzichtbare muren rond jezelf bouwen en stilte spelen, ik weet dat dit ongezond gedrag is. "
Blijkbaar had Gwyneth postpartum depressie. Dit is hoe het wordt beschreven door enkele bronnen: "Postpartum depressie tot een graad of een ander gebeurt bijna 50% van de geboorte van de vrouwen. Haar teken is een gevoel van onderdrukking. Er is nervositeit, angst, apathie, een gevoel van constante angst. Een vrouw kan zich schuldig voelen voor een kind of een gevoel van eigen minderwaardigheid. Dergelijke emoties komen vaak op na zware arbeid. Aardeheid verschijnt, scheurloosheid, onverschilligheid voor het kind, de angst voor eenzaamheid en tegelijkertijd streven naar eenzaamheid. Er is een negatieve houding ten opzichte van haar man en zichzelf. "