Russell Crowe schreef in zijn Twitter een lang verhaal over hoe in de vroege jaren 2000 in het boskatje ontmoette.
In verschillende tweets. Beter gaat met thee. In 2003 wilde mijn moeder een kat maken. Onder onze struiken op de boerderij was de plaats waar veel lokale vogels verzamelden. En ik was tegen dit idee. Het is bekend dat binnenlandse katten met vogels geen vrienden zijn.
In die tijd begon Crowe zich voor te bereiden op het fotograferen in de film Assepoester Man ("Nokdown" 2005) en daarvoor getraind thuis. Al zijn sportuitrusting stond in de tuin tussen de struiken, er was ook een boksring. Russell getraind voor een lange tijd, en zijn moeder vroeg de kat al deze keer:
Maar ik zei nee.
Zodra Russell ging fietsen in de bossen en de bergen, samen met de boksers die hem trainen:
Ik stopte bij een goed zichtpunt om water te gieten en zich voor op een verdere route. Met mij zweet. Plots hoorde ik een vreemd geluid. Iemand makkelijkt? Ik keek rond. Maakte een paar stappen diep in het bos en zag ... kitten.
Russell probeerde te begrijpen waar hij daar kon nemen. De route was bijna wild, er reed zelden iemand.
Pot. Verlaten. Dus Littel. Warm. Zwart en wit rood. Pauzes en miauwen. Instinct vertelde hem dat hij niet op een veilige plaats was. Ik nam het, streelde. Ik keek naar de weg en zag dat de jongens me inhalen. Geplant het kitten in de rugzak en ging door,
- blijft kraaien.
Na een half uur kwam Russell met de jongens tot het eindpunt en ging zitten om te ontspannen op de heuvel, vanwaar een prachtig uitzicht werd geopend.
"Kijk naar wie ik vond ..." Dus aanraken: een stel flink zwetende boksers zat en stierf een kitten. Toen daalden we af van de heuvel, keerden terug naar de boerderij en ik gaf mijn moeder aan deze kleine baby. Ze was verbluft. En erg blij.
Een van de boxers herinnerde Russell eraan dat hij tegen katten was.
Ik antwoordde hem dat dit waarschijnlijk het teken is van het universum dat ik mijn moeder zou respecteren en haar gaf wat ze wil. Hij lachte en zei: "Je zult een geweldige bokser zijn. Geloof je in het lot".
Aan het einde legde Corre uit aan wat het hele verhaal is. Gisteren stierf deze kat. Haar naam was cinders ter ere van de film Assepoester Man:
Ze vertrouwde nooit mensen tot het einde, maar ze hield van mijn moeder en moeder hield van haar. Ze gedroeg ze zich vrij aggressief met honden en andere dieren, maar krabbelde me nooit. Ik nam het als een dankbaarheid.