ในการค้นหาเสรีภาพในการแสดงหัตถกรรม: "นี่เป็นศิลปะประเภทแปลก ๆ - สัญชาตญาณเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในนั้น แน่นอนว่าผู้คนสามารถพูดได้ว่ามีความจำเป็นต้องเรียนรู้ช่างเทคนิคที่แตกต่างกันมากมาย แต่เราทุกคนรู้และรักนักแสดงที่ไม่เคยเรียนอะไรเลย และเรารู้ว่าผู้ที่ไม่สามารถแสดงอะไรได้นอกจากเทคโนโลยี การแสดงไม่เหมือนเพลงการเต้นรำหรือการวาดภาพที่คุณต้องนำอุปกรณ์มาสู่สถานะที่ไร้ที่ติและจากนั้นพัฒนาความเป็นปัจเจกของคุณเพื่อไม่ให้กลายเป็นนักแสดง ในกรณีของเราคุณส่วนใหญ่พยายามที่จะเอาชนะความเขินอายและใช้จินตนาการเพื่อกลับชาติมาเกิดในคนอื่น แน่นอนเทคนิคจะช่วยในเรื่องนี้ แต่บ่อยครั้งที่ความคิดของพวกเขาเองช่วยได้ "
ความจริงที่ว่าแม่คล้ายกับงานของผู้อำนวยการ: "ความเป็นแม่ช่วยให้ฉันเข้าใจว่ามันคล้ายกับผู้กำกับมาก มันทำให้ฉันทนต่อความเครียดได้มากขึ้น ผู้ปกครองต้องการคุณภาพนี้ - เมื่อทุกอย่างเลวร้ายจริงๆเสียงของคุณจะต้องผ่อนคลาย ความดันสงบลงและคุณสามารถใช้สถานการณ์ภายใต้การควบคุมอีกครั้ง แต่ในชุดความเครียดและปัญหาเกิดขึ้นในชุด "