Bu aile onu mutlu ediyor : "Çok az arkadaşım var. Birkaç yakın arkadaş var ve bir aile var. Ve daha mutlu olabilecek hayatı bile hayal bile edemiyorum. "
Yaşamının önceliklerinin nasıl değiştiği hakkında: "Uzak bir yere gittiğimde, başka bir şey yapmak istiyorum. Koleji tamamlamak için iki kez borç aldım. İki defa. Yapmanız gereken tek şey bir kağıt parçası imzalamak. Adam neydi? Bu adam beni korkuttu - her zaman bir tabağa bir şey bıraktı. Uzun zamandır hiçbir şeyin düzeltilemeyeceğini düşündüm. Uyuşturucu kullanarak çok fazla zarar verdim. Ben bir serseri gibiydim. Bir tür vakumla büyüdüğü hissinden kurtulamayan ve çok şey görmek isteyen adam ilham bulmak istiyor. Bu yolda gittim. Yılları boşa harcadım. Ama sonra birdenbire fırsatı kaçırdığımı aydınlattım. Ve sonra bilinçli değişiklikleri takip etti. On yıl önce oldu. Gerçek bir içgörü oldu - yeteneklerini boşa harcama kararı. Yükselecek bir teşvikti. Aksi takdirde, bunların anlamı nedir? "
Yakın olmadıklarında çocukları özlüyor : "Her zaman bir aile yaratmak istersem, o büyük olacak. Evde gerçek bir kaos istedim. Bizim evimizde kalıcı bir gam var: kahkaha, çığlık atıyor, ağlıyor, vuruş. Bunu sevdim. Çok çok fazla. Ve olmadığında nefret ediyorum. Nefret. Belki otel odasında geçirecek bir gün iyi. Hemen düşünüyorsun: "Ne kadar güzel, sonunda gazeteyi okuyabilirim." Ama ertesi gün bütün bunları kedi olarak kaçırmaya başladım. "