Нью-Йоркта Пайвейфест фестивалендә катнашу Квенттин тарантино үзенең балачактагы курку булуын исенә төшерде. Танылган директор һәм сценарий әйтүенчә, чынлыкта аңа һәрвакыт куркыныч генрдагы катлаулы фильмга караганда күпкә куркынычрак тоелды. Беренче тапкыр тарантино инкульлинтураның инкульсив куркуын кичергән өчен, төнлә аның Лос-Анджелесның иң куркыныч креминаллары турында яңалыклар программасын күрергә мөмкинлек алды:
Алар полиция яңалыклары булганнар, ул: "Болар үз шәһәребездән җинаятьчеләр теләгәннәр. Сез аларны күрдегезме? " Аннары алар җинаятьчеләрнең берсенең досерыларның джейсерыннан фотоларны күрсәттеләр, бу тасвирламаны үзенең коточкыч явызлыклары белән озаттылар: "Ул якында каядыр ада. Әгәр аны күрсәгез, аны соңга калдырырга тырышмагыз, шунда ук җирле полиция бүлегенә шалтыратмагыз. " Мин ул вакытта биш-алты яшь идем, һәм ул төн ахырына кадәр мин бу егетнең минем өемә бәрелүен һәм бөтен гаиләмне үтерәм дип курыктым. Киләчәктә миңа бу доклад белән бернәрсә дә курыкмады. Лос Анджелесындагы Мансон гаиләсе, чүкеч белән кешеләрне үтергән маньяк. Бу егет мине куркуга алып китте!
Ләкин, җәяүле метрлар шулай ук тарантин тормышында мөһим урынны били. Аның сүзләре буенча, 14-15 яшендә ул кино куркыныч астында берүзе карады дарио Аргенто "кан-Кызыл" (1975), ул иң көчле тәэсир астында калды. Яшь тарантино рәхимсез үтерү, кан чүп үләне һәм садизм белән аптырады, бу фильм белән тулган.