Ни өчен кешеләр аның кебек булырга телиләр : "Минем уйлавымча алар мин бик күп эш итүемне күрәм. Минем уйлавымча, мин үземнең командага булышырга омтылганга, минем уйлавымча, уйларга яратам. 36 ел эчендә мин 12 чакрым уенга йөгерәм. Мин әле берничә ел элек шул ук дәрәҗәдә саклыйм. "
Ул балаларын нинди кыйммәтләргә куя : "Безнең балалар җиңел генә утыра алыр иде, бөтенләй эшләми, ләкин алар алай түгел. Алар мин һәм Виктория кебек үк көндәшлек рухын салдылар. Без малайларыбыз белән бәхетле булган нәрсә - алар җиңәргә телиләр. Эшләргә телиләр. Аларның өстенлекләре турында беләләр. Шуңа күрә без аларны алып тәрбияләдек, белем бирүне дәвам итәбез. Аларның яхшы әдәбләре бар, алар үзләрен бик яхшы тоталар. Ләкин аларның максатлары һәм омтылышы бар, һәм мин моннан бик шат. "
Соңгы елларда аның физик яктан үзгәрүе турында : "Сез үзгәрергә тиеш. Олыгайгач, сез уенны җайлаштырырга тиеш. Матчтан соң торгызу өчен күбрәк вакыт кирәк. Мин, әлбәттә, үземне кырда яхшырак аңлый башладым. Мин чикләремне беләм, мин нәрсәгә ирешә алуымны һәм нинди программаларга ирешә алам. Шулай итеп, соңгы берничә ел бу минем уен иде: Мин уйнарга тиеш булган яшь, төрле ситуацияләр һәм позицияләр астында идем. "