Балачакта Джордж аның йорт хайваннарының үлеме турында җитди борчылган, бу караңгы уйлар аның фантазия үсешенә өлеш керткән.
Минем уенчы бар, ике ташбака өчен идеаль иде. Ләкин нигәдер алар бик кыска яшәделәр. Бәлки, азык артык туклык түгел иде. Гомумән, ташбакларым үлде, һәм ул минем йөрәгемне сындырды, мин ни өчен булган саен ниндидер аңлатма уйлап чыгарырга тиеш идем
- диде Мартин.
Ташбакаларның үлеме белән терминнарга килергә, киләчәк язучы төрле бозык үтерү юллары белән килде.
Мин үләсез, бер-берегезне үтерергә булдым, ләкин алар бер-берсен үтерделәр, һәм, күрәсең, алар рыцарьлар, патшалар, князьләр, ташбака тәхете өчен көрәштеләр,
- Авторның сере белән уртаклашты.
Шунысы игътибарга лаек: алдорте Джордж Мартинның тимер тәхеткә көндәшлекнең төп идеясе "Тәхетләр уены" нда яклы тарихи вакыйгалардан ассызыклады. Аерым алганда, зур масштаблы фантази-баг ясауда ул XVI гасырда Британиягә борылган Британия таҗы өчен Сарлет һәм Ак Роза сугышын рухландырды.
