Рашларда: "Мин Лондондагы Азатлык кибетен ташлагач, мин бөтенләй азат ителүемне аңладым. Мин кинәт мин бервакытта очрашкан бер кешенең, ике атна эчендә минем кебек бер шәһәрдә инде очрашканын исенә төшерәм. Мин моны тулысынча оныттым. Мин искә төшергәч, мин уйладым: "Ул яхшы булыр дип ышанам". Һәм бүтән нәрсә юк. Сез бушлыкның нәрсә икәнен аңлыйсыз. Сынган йөрәк кеше калганнардан аерылып тора. Вакыт безнең белән чагыштырганда бөтенләй башка темп белән бара. "
"Озын һәм бәхетле" идеясы турында: "Беренче альбомнарымның икесен язгач, мин беркемгә дә танышмадым. Шуңа күрә алар нәрсә була алуым турында үз фикерләрем. Алар фильмнарга, китапларга, башка кешеләр җырларына һәм бөтен әдәбиятка нигезләнгән, бу мөнәсәбәтнең дөньяда иң тылсымлы әйбер. Аннары, мин, ниһаять, мин гашыйк булгач, бу тәҗрибә мине өметсезләндергәндә, кинәт "озын һәм бәхетле" идеясын аңладым, бу реаль тормышта тормышка ашмады. Кояш баеган калдырган хам булмас, чөнки камера һәрвакыт сезнең чын тормышыгызга игътибар итәчәк. "