گەرچە جېننىفېر ئۈچ يىل ئىلگىرى بۇ نانوغلانمىغان ئەھۋال ئاستىدا, ئۇ ئاخىرى ئازابلىق ئەسلىمىلەرگە ئاساسەن, ئۇ ئاخىرى ئازابلىق ئەسلىمىلەرگە قىس قالىدۇ:
«بۇ ئىشلارنىڭ ھەممىسىدە شۇنداق بولغاندا, بۇ سۆزلەرنىڭ تەسۋىرلەنمىگەنلىكىگە كىشىنىڭ ئالمىغاندەك قىلاتتى - مەن يەنىلا مەن يەنىلا بولۇپ, نېمە ئىش يۈز بەرگەنلىكىنى, يەنى نېمە ئىش بولدى. مەن پۈتۈن دۇنيا تەرىپىدىن باسقۇنچىلىققا ئۇچرىغاندەك بىردەك ھېس قىلدىم - پۈتكۈل يەر يۈزىدە, ئەگەر لازىم بولسا, ئەگەر لازىم بولسا, مېنىڭ يېقىن سۈرەتلىرىمنى كۆرەلمىدىم. شۇنداق, ھەر قانداق ئادەم ئويلاپ باقسىڭىز, بىلىملىك دوستلار تېلېفوندا سەيلى قىلىپ, بۇ رەسىملەرنى كۆرسەتسەممۇ. بۇنى ھېس قىلىش مۇمكىن ئەمەس ئىدى ».
خاككۆرەيلەرنىڭ خىزمەتكارى بىلەن ھويلىۋودقا ئوخشىمايدىغىنى, خاككېرلارنىڭ قۇرامىغا يەتمىگەنلەرنىڭ سانى جىنايەتچىلەرگە نىسبەتەن شەرتنامىلەرنى جازالاپ, ئۇلارغا كېسىمگە چىقارمىدى. شۇڭلاشقا:
«مەن ماڭا بەخت تىلەيمەن, ماڭا ۋە لەقەمگە قايتىپ كەتمىدىم, بۇ سۈرەتلەر مەقسەت قىلىنغان كىشى مەقسەت قىلىنغان بىر ئادەم. شۇڭا مەن سوتقا بويسۇنىشنى خالىمىدىم - ساقىيىشنى خالايمەن ».