ئۇنىڭ خىزمەتداشلىرىغا ئوخشىمايدىغىنى ھوللىۋودقا ئوخشىمايدىغىنى, ۋىنسېن بىلەن بەك ئاز, ۋىنسېت بىلەن قايغۇلۇق سوقۇلۇشنىڭ قالايمىقانچىلىقى يوق:
«مەن خارۋېي ۋە قورقۇنچتىن قورقىمەن. مەن ئۇ دۇنيادا بولۇشنى خالىمىدىم. مەن شۇنداق ئىشلارنى كېسىشنى بالدۇر ئۆگەندىم, شۇنداق قىلىپ بۇلارنىڭ ھەممىسىگە تەگمەيمەن ».
«مەن خاررىينىڭ كىشىلەرنى زىدنىدىغانلىقىنى, ئۇ ماڭا چەكسىز ئاچچىقلانغانلىقىنى ئاڭلىدىم. كىشىلەر: «قۇدايىڭ, ئۇ بۇ رولىنى تاپشۇرۇۋالغانلىقىنى, ئۇ قانداق قىلىپ تۇرغانلىقىنى بىلىسىز». مەن ئۇنىڭغا جاۋاب بەردىم - «ياخشى يېرىڭ, بۇنى ئېنىق بىلمەيسىز». ئاندىن, بۇ ئاياللار رەھىمسىز زوراۋانلىققا دۇچ كەلمىگەن. ئۇلار خارۋېي بىلەن بىللە ئۇخلاشنى خالىمىدى. بۇ خارۋېي ھەممەيلەننىڭ كۆپ ئويلىنىشىنى ئۈمىد قىلدى ».
بۇلكوتنىڭ سۆزىگە قارىغاندا, ئۇ «بوراقى» يۈز بېرىدىغان نەرسىلەر دۇچ كېلىدىغان ئاخلىڭ, كەچلىك ئاۋات سۆز قىلىشنى قارار قىلغانلارنىڭ قانداق قىلىشىنى كۆزدىن قورقاۋتۇراتتى. ئارتىسنىڭ ئۆزى ئادرېسىدا كېرەكسىز ئىلگىرىلەشلەر ناھايىتى بالدۇر, ئاندىن بۇنداق ئەھۋاللاردىن ساقلىنىش ئۈچۈن ھامىيغا دۇچ كەلدى.
«شۇڭا مەن ھەمىشە قىيىن ئەھۋاللاردا ھەرىكەت قىلىمەن. شۇڭا مەن ھايات قالدىم. چۈنكى مېنىڭ كەسپىي ھاياتىم بىلەن بىللە, مېنىڭ ئۇ كىشى بىلەن قاپلانغان ئىنتايىن قىيىن ئەھۋال بار. مەن يۇمۇرىستىكنىڭ ياردىمىگە پارا بەرمەكچى بولدۇم, ئەمما ئۇ ياردەم قىلمىغان. ئاخىرىدا, مەن: «مېنى رەت قىلىڭ» دېدىم. بۇ ئۇنتۇلغۇسىز دەرس ئىدى ».