جىنايىتىگە: «دوللارنىڭ قىرغىقىغا كەلگەندىن كېيىن, ھاياتىنىڭ يىراقتىن بولىدىغانلىقىدىن دېرەك بېرىدۇ. ئەمما ئۇ ئۆزىنىڭ پەقەت دولقۇن ئەمەس, بەلكى غايەت زور دېڭىز-ئوكياننىڭ بىر قىسمى ئىكەنلىكىنى چۈشىنىدىغان. . بىز پەقەت شەخسىي كىشىلەردىن كۆپ, بىز پەقەت بىرلا پۈتۈن سان ».
شۇنداقلا, ئارتىس دادىسىنىڭ ئاتىسىنىڭ ئېسىل ھېكايەچىسى ئىكەنلىكىنى ئېيتتى. جىم ئاتامنىڭ ئوبرازىدا قىزىقارلىق چۆچەككە: «بۇ ئۆكتەبىرنىڭ ئاخىرىدىكى قاراڭغۇلۇق. تۇيۇقسىز تومىلەنگەن دېھقانچىلىق مەيدانىغا چۈشۈپ كەتتى. ئۇنىڭ قورسىقىغا سەكرىگەندە, ئۇ ئاچلىقتىن سەكرەپ كەتتى. , ئۇ بىر نەچچە ھەپتە ئۇنى باقىيالمىغاندەك قىلغۇچىلارغا كەلسەك, ئۇنى ئاشخانىدا دۇئا قىلدى. ئۇ توڭلاتقۇنى ئاچتى ... ئەمما ئۇ ئاۋازنى ئاڭلىدى. تۇيۇقسىز بۇ ئاۋازنى ئاڭلىدى. Nam-yam. كېلىڭ ۋە ئېلىڭ. ئۇ كوچىغا چىقىپ ئۇنى كۆردى. تۈكلەر يۈزىگە قارشى بىر قىزىق ئىتقا ئېسىلىۋالىدۇ. توملا ئۇنى ئۇچراتقىلى ۋە چىشلىۋالمىدى. تۇمان بالىلارنى تۇتۇشنى ياخشى كۆرىدۇ. ئۇخلىماڭ! ياخشى كېچە, بالىلار, بالىلار! ».