43 ياشلىق بىر زامان ئارتىسنىڭ ئېيتىشىچە, ئۇ 25 ياشلىق بولغاندا, ئۇ داۋۇت مانېۋىرىنى قوزغىدى, ئاندىن روھىي كېسەللەر دوختۇرخانىسىغا قويۇلغانلىقىدىن دېرەك بەردى.
ھەممىسى پورت شۇنى باشلىدى - بىر نەچچە يىللىق ھاراق ئاشقازان چېكىدىن كېيىن - ئىچىملىك ۋە كاتولىكلارغا قىزىقىپ ئىدى. ئىككى قۇتۇپلۇق قالايمىقانچىلىقى ھاراق سۈكۈتتىكى سۆزىگە قارشى تۇرۇش پسىخولوگىيىلىك قاراش بىلەن پىسخىكا بىلەن باغلانغان بولۇپ, ئۇ: «قورشقان» - ئۇ بىلەن بىللە «بىۋاسىتە ئۇلىنىش» دەپ ئويلاشقا باشلىدى.
«مەن تۇيۇقسىز بارلىق سوئاللارغا جاۋاب قايتۇرغاندەك ھېس قىلدى» دەپ قارىدى: «ئۇ ھېچقانداق زەھەرلىك چېكىملىك ياكى باشقا ماددىلارنى قوبۇل قىلمىدى. «ئۇلار ماڭا ئەڭ كۆڭۈلدىكىدەك قىلىنغان نەرسە, تۇيۇقسىز ئۆيدىكى« لۈكچەك »بەرگەنلىكىمنى ھېس قىلدىم, ئەگەر مەن ئۆزۈمنى كۆرۈش ئىقتىدارىم بارلىقىنى ھېس قىلدىم. ھەممە نەرسە ئاتا-ئانامنىڭ مېنى روھىي دوختۇرخانىغا ئېلىپ بارغانلىقى بىلەن ئاخىرلاشتى ».
دوختۇرخانىدا, داۋىد ۋېلىسى بىلون كېسىلى, زۆرۈر دورا ۋە ئۇلارنىڭ بۇ دىئاگنوز بىلەن ئۆزىنى بېجىرىش, قەرەللىك ئۆتۈنۈپ بېرىش.