ئۇنىڭ زىيارىتى جەريانىدا يەم دەۋرىنىڭ ياشلارنى قوللىشىنى ۋە خان جەمەتى بېشى بىلەن تەشكىللىگەن ئايلانما ئۈستەلگە قاتناشقانلىقىنىلا بىر ئاساس ئورنىنى ئالدى, بۇ ياشلارنىڭ روھىي ساغلاملىق مەسىلىسىنى ھەل قىلىشقا ياردەم بېرىدۇ.
شاھزادە خاررى بالىلارنىڭ جەمئىيىتىدە ۋاقىت سەرپ قىلىپ, ئۇلار بىلەن بىللە بولۇپ, سوئال سورىدى. ئۇ بەش ياشلىق ئېماننىنى تاپتى ۋە بۇلارنىڭ بالېت سىنىپىغا ئوخشايدىغانلىقىنى سورىدى. بوۋاق چوقۇم چېنىقىش دەپ ئاتىلىدۇ: «تېلېفون». بۇ بالىلارنىڭ باشلىقتىكى سۇلياۋ دىسكا بىلەن ھەر بىر كەسىپ بىلەن شۇغۇللىنىشنى ماسلاشتۇرۇش مەشىقىنىڭ چېنىقىش ئىكەنلىكىنى بايقىدى. ئوقۇتقۇچىدىن سورىدى شاگىرتلار ئۇنى خەت باسقۇ ۋە بارلىق بالىلار ئۈچۈن قۇربانلىقنى ئويلىمىغان ئىش-پاك بولۇپ, خاررى ئۇلارنى بىر شىركەت قىلدى.
ئۇنىڭدىن كېيىن, دۇخ ئەۋكاندىلا سۇس روھىي ھالدا داۋاملىق ئالاقە قىلدى, ئۇنىڭ كىچىك قىسىم كىچىك ئارمىيە تەرىپىدىن خىجىللىقى, ئۇ بال ئاساسەن ئىكەنلىكىنى سورىدى. ئۇنىڭغا: «ئىككى يىل», ئۇ قىز ئىلگىرى سۈمۈرەپ ۋە ۋەيران بولدى: «100 يىل!». خاررى پۈتۈن گۇرۇپپىغا مۇراجىئەت قىلىپ, ئۇلارنىڭ ھەممىسى ئەڭ يۇقىرى نومۇرغا لايىق ئىكەنلىكىنى بايان قىلدى.
