- راستىنى ئېيتقاندا, ئوغلۇم يەنىلا ئۇنى ساقلاپ قېلىش ئۈچۈن يەنىلا ياش. مەن ئەمەلىيەتتە بالىلار ھاياتىنىڭ ئالدىنقى بەش يىللىرىدە ئۇنى شۇنچە كۆپ ۋاقىت سەرپ قىلىشىڭىز كېرەك. ھازىر, بالىلىرىمنىڭ ئۆزى يېتەرلىك ئىكەنلىكىنى كۆردۈم. ئۇلارنىڭ ھەقىقەتەن ئۆزىگە خالايدىغىنى, ئۇلارنىڭ نېمىگە ئېھتىياجلىق ئىكەنلىكىنى بىلىدۇ ۋە كىمنىڭ كىم ئىكەنلىكىنى بىلىدۇ. مېنىڭچە بۇ نورمال. مەن ھەر كۈنى بۇنداق قىلماسلىقىمدىن خۇشالمەن. ئەگەر ئايرىلسام, مەن ھەقىقەتەن ئايرىلدىم. مەن ئۆيدە بولغاندا, مەن پەقەت دۆلەت ئىچىدىكى ئىشلارنىلا قىلىمەن. بۇ ئائىلىمىزدە ھەممە نەرسە ئورۇنلاشتۇرۇلغان ».
گىسىز يەنە 2002-يىلى RWYNE ئۇنىڭ ئاتىسىنىڭ ئۆلۈمىنى قوبۇل قىلغانلىقىنى, «ھاياتىمدىكى ئەڭ مۇھىم دالا. ئۇ بەك قورقۇنچلۇق ئىدى. كىشىلەرنىڭ مەندىن قانداق سورىغانلىقىم ئېسىمدە: «كۈن بويى يىغلىسىڭىز قانداق ئىشلەيسىز?». ھەمدە مەن: «مېنىڭ بۇ كىشىنىڭ ئۆلۈمى بىلەن مۇناسىۋەتلىك بەك ئازاب بار. مەن 100 يىل يىغلاۋاتقاندەك. بالىلىرىمنىڭ ئۇنى تونۇمىغانلىقىنى ھېس قىلىش تەس. ئەگەر ئۇ ھاياتقا قايتىپ كېلىشنى, مېنىڭ تېلېفون نومۇرىم, ئېرىم, ئېرىم. ئۇ مېنىڭ ھاياتىمنى تونۇمايدۇ. مەن ئۇنىڭ ئۆلۈمىنى قوبۇل قىلىش يەنىلا مۈشكۈل ».