داۋۇت جېننىفېر لاۋېنسېن بىلەن بىللە ئىشلەش قىزىقارلىق دەپ سورىدى. «شۇنداق, ئۇ بەك كۆڭۈللۈك. سىز ئۇنى كۆردىڭىز! ياق, ئۇ:« ئۇ نېمە بار, ئۇنىڭدا باشقا نەرسە يوق. ئۇ ماڭا بۇ سۆزلەرنى تۆلەش ئۈچۈن پۇل تۆلەيدۇ. ئۇ ماڭا بۇ سۆزلەرنى تۆلەش ئۈچۈن پۇل تۆلەيدۇ يىغىن ئاخىرلاشقاندا. بىز بىر-بىرىمىزنىڭ ئەتراپىدا يۈگۈرۈشى ۋە توختىماي ئوينايدىغان ئىككى كۈچۈككە ئوخشايمىز, بىز چوقۇم بىر-بىرىمىزگە تىكىمىز, بىز چوقۇم بىر فىلىم قىلماقچىمىز, بىز ھەمىشە چاقچاق قىلىشقا تىرىشىمىز. ئۇ ھەمىشە چاقچاق قىلىۋاتىدۇ. ئۇ ھەمىشە چاقچاق قىلىشقا تىرىشىمىز. ئۇ ھەمىشە چاقچاق قىلىۋاتىدۇ. ئۇ ھەمىشە چاقچاق قىلىشقا تىرىشىۋاتىمىز ئۇ قۇرامىغا يەتكەندە ھەرىكەت قىلىدۇ. كاللامدا. ئەگەر ئۇ تىلدا. ئەگەر ئۇ بىرەر نەرسىنى يوشۇرسا, ھەتتا ئۇنىڭ نېمە بولالايدىغانلىقىنى تەسەۋۋۇر قىلمايمەن. بۇ جېننىفېر زىيارەتتە ئىشلەش تەس: «ئۇ شۇنى بېسىپ چىقىرىدىغان ساراڭلارچە, ئۇ تۇيۇقسىز ئۇنى ئەيىبلەشكە بولمايدۇ. ئۇ تۇيۇقسىز بىر نەرسە ساراڭ بولۇپ, ئۇلار تېخىمۇ ساراڭ دەپ قارايدۇ ... مەن بىر نەرسە مەن نېمە ئىكەنلىكىنى بىلمەيمەن. مەن ھېچنىمىنى چۈشەنمەيمەن. مەن بەك گاڭگىراپ قالدىم, دەيۋ. ».
جوش موتسىكلىتتىكى ھالرەڭ قالپاقتا دائىم كۆرۈلىدۇ: «ئۇ مېنى دوستدىن ئالدى. مەن نورمال رەڭنىڭ قالپىقىنى تاپالمايمەن ... ئەمما مەن بىخەتەر رەڭدە, شۇڭا ...» نى تاپالمىدىم.