ئۇ مارىلىن مونرو بىلەن چەكمە چېكىت ئېلىۋەتتى : «مەن ئۇنىڭ ھەققىدە ئوقۇشقا باشلىدى ۋە ئۇنىڭ ھاياتىنىڭ ناھايىتى قىيىن ئىكەنلىكىنى ھېس قىلدىم. ئۇ بىزنىڭ كەلگۈسىدە بىر نەرسىنى تەسەۋۋۇر قىلغاندەك. مەن سەلبىي بىر نەرسىنى تەسەۋۋۇر قىلىشنى خالىمايمەن. شۇنىڭ بىلەن بىر ۋاقىتتا, ئۇنىڭ ھېچقانداق كۈچى يوق. ئۇ لىندسېي لەنخەن بولغاچقا. ئۇ ئىشەنچ بىلەن ئىشەنچسىز ئارتىس بولۇپ, بۇ ئىشەنچكە تايىنىشنى ھەرگىز تالىغىلى بولمايدۇ. ئۇ غايەت يوغان بولۇشى كېرەك, ئەمما ئۇ ئۇنى ئىشلەتمىدى. ئوخشاش يولدا مېڭىشنى خالىمايمەن ».
شان-شەرەپ ھەققىدە : «مېنىڭچە كىشىلەر ئۇنى چۈشەنمەيدۇ. ئۇلارنىڭ ھەممىسىگە ئىشىنىشىمىز, ئارىلىققا چوقۇم تاقىلىشىمىز ۋە تېزدىن ئۈمىدنىي, چۈنكى بىز چوڭ ئۆيلەردە ياشايمىز ۋە ئېنتلېيغا باردۇق ». شۇڭا ھايات پەقەت ھەيران قالارلىق بولۇشى كېرەك. كىشىلەر شان-شەرەپ ھەققىدە چۈشەنمەيدىغانلار, ئۇنداقتا بۇ ھېسسىيات تولۇق ئوتتۇرا مەكتەپنىڭ تېلېفونىنى توختىماي مەسخىرە قىلىدىغانلىقى, بۇ ھېسسىياتنىڭ سىز دائىم سىزنى مەسخىرە قىلىدىغانلىقى ئۈچۈن ناھايىتى كۆپ مەكتەپنىڭ ئەڭ ناچار ئەسلىمىسىغا ئوخشايدۇ. پەقەت بۇ يەردە پەقەت شۇ يەردە يۈز بېرىدۇ, ھەر مىليونلىغان كىشىلەر دائىم سىزنى توختىماي مەسخىرە قىلغاندا.
دىن ھەققىدە : «مەن دورا چىدىمايمەن. مەن ھاراق ئىچمەيمەن. ئۆزۈمنى كونترول قىلمايمەن دەپ بەرمىدىم. مەن ئۆزىڭىزنىڭ بەدىنىنى كونترول قىلىشىم كېرەك. ئويلىغانلىرىڭىزنى بىلىمەن: ئۇ نېمىشقا چېركاۋغا بېرىپ مۇلازىمەتكە بارىدۇ? چۈشىنىڭ, مەن ئۇ يەردە بىخەتەر ھېس قىلىمەن. مەن پەرۋەردىگارنىڭ قولىدا ئۆزۈمنى بىخەتەر ھېس قىلدىم. لېكىن مەن بىلەن بىخەتەرلىكنى ھېس قىلمايمەن ».