كىرىس ئۇنى ئۇرغاندا : «ئۇ يەنە ھەشەمەتچىلىكنى قايتا كۆتۈرەلمەيدۇ. تاللاشسىز. مەن ھېچقانداق يامان ئەمەس دېيەلمەيمەن دېيەلمەيدۇ. ئەمما مەن بۇ ئېنىق ئەمەس, بۇ ئېنىق باياننىڭ نومۇسى بولۇشىغا كاپالەتلىك قىلىمەن. ئەگەر بۇنداق بىر نەرسىنى تەكرارلاشقا يول قويمىسا, ھازىرغىچە ھەرگىز بارمايمەن ».
قوڭۇر بىلەن قايتا-قايتا ئۇقتۇرۇشىدا : «سىز سىرتتىكى بارلىق بۆلەكلەرنى سىرتقا ئۇلىماقچى بولغاندا, ئۇ ئەڭ چىرايلىق تېپىشماق ئەمەس. بىز بىر يەرگە كېتىۋاتقانلىقىمىزنى كۆرىسىز, بىز بىر يەرگە كېلىمىز, ستۇدىيەدە ۋاقىت سەرپ قىلىپ, ستۇدىيەدە ۋاقىت ... ۋە سىز ھەممىنى بىلىسىز دەپ ئويلايسىز. ئەمما ھازىر ھەممە نەرسە پۈتۈنلەي ئوخشىمايدۇ. بىزنىڭ ئوخشىمىغان ئالاقىمىز بار. بىز بارلىق مەسىلىلەرنى مۇزاكىرە قىلىۋاتىمىز. بىز بىر-بىرىمىزنى قەدىرلەيمىز. بىزنىڭ بارلىقىمىزنى ئېنىق بىلىسىز, ئۇنى يوقىتىپ قويغۇڭىز يوق ».
ئۇ كىرىس بىلەن بولغان مۇناسىۋەت سەۋەبىدىن تەنقىدلىنىدۇ : «مەن ئۈچۈن مەن ئۈچۈن قارار قىلدىم, خۇشال بولۇش تېخىمۇ مۇھىم, مەن باشقىلارنىڭ پىكىرىگە يول قويمايمەن. ھەتتا خاتالىق بولسا, ئۇنداقتا بۇ مېنىڭ خاتالىقىم. شۇنچە ئۇزۇن يىقىلىپ ئۆلۈش, يامانلىقى ۋە قاراڭغۇلۇق مەن ئۇنىڭ ھەقىقىتىگە ئاساسەن ياشاشنى ياخشى كۆرىمەن. مەن ئاقىۋەتكە ۋە ئۇلار بىلەن تاقابىل تۇرالايمەن ».
ئۇ ئاخىرقى قېتىم ئايرىلغاندا قوڭۇر رەڭدە ئاچچىقلاندى : «مەن ئۇنىڭ نېمە ئىكەنلىكىنى چۈشىنىشىمنى ئۈمىد قىلدىم - مېنى يوقىتىپ قويدۇم. ئۇ ئاقىۋەتنى ھېس قىلدى. شۇڭا ھەممە ئىشلار قايتىپ كەلگەندىن كېيىن, خىشنىڭ دۆۋىسى ماڭا چۈشۈپ كەتتى. مەن: «خۇدا, مېنى نېمە چاقچاق قىلىۋاتىسىز?» دەپ ئويلىدىم. لېكىن مەن ئۆزۈمگە سەمىمىي بولۇپ, ھېسسىياتنى دەپنە قىلالمىدىم ».