ژورنىزىن گارايىسى نېركورنى يېڭى سۆھبەتلەشتى, 34 ياشلىق كانتىسېي كەسپىي ھاياتىنىڭ نامىدا ئۇنىڭ ئىگىسىنىڭ يېرىمىنى كۆپەيتتى.
شۇنداق, مەن ئۆزۈمنى كۆكرەك قىلدىم, مەن 20 ياشتا. ئۇ سۇ ئۈزۈش كىيىمىدىكى رەسىم ئولتۇرۇشلىرى ئۈچۈن ئىدى. مەن ئويلىدىم: ئەگەر مەن ئۆتۈش ئۈچۈن, دۈمبىسىگە ياتقان بولسام, ئۇلارنىڭ ئېلاستىكىلىق ئىكەنلىكىمنى ئۈمىد قىلىمەن. مەن ئىلگىرىكى چوڭلۇقتىن ئايرىلدىم, ئەمما كۆكرەكنى تولدۇرۇپ, ئۇنى تېخىمۇ ئايلاندۇردى ۋە شەكلىنى ساقلىدى. ئەمما بالىلار پەيدا بولغاندا, كۆكرەك سۈتكە تولدى. شۇڭا مەن ئىلتىماس قىلدىم,
- جىددىيلىك بىلەن ئېيتتى.
ھازىر ئۇ كۆچمەنلەردىن قۇتۇلماقچى.
مېنىڭ بىردىنبىر ئىشىم, بەلكىم كۆكرەكنى ۋاقتىنچە توختىتىش ئۈچۈن,
- مودېلنى كۆرسەتتى. ئەمما, كىرىستىنىڭ سۆزىگە قارىغاندا, ئۇ بەلكىم كىچىك بالىلارنى ئۆستۈرىدىن قورقىدۇ.
مېنىڭچە كۆچۈرگۈچىلەر ھەر 10 يىلدا ھەر 10 يىلدا ئۆزگىرىشى كېرەك. ئەمما بالىلىرىڭىز بولغاندا, مەشغۇلات خەۋىپى ھەققىدە ئويلىنىشنى باشلايسىز. كۆكرەكتىكى مەشغۇلات جەريانىدا ئوپتىكىلىق ئۈستەلدە ئۆلۈشنى خالىمايمەن,
- كۆرسىتىلگەن كىرىس.
تەتقىقاتتا يەنە بۇ قېتىملىق زىيارىدە, بالىلارنىڭ تۇغۇلۇشىدىن »دېدى, تارازىدىن چىقمىدى» بىلەن سەككىز يىل, ئۇ مۇكەممەل ئېغىرلىقىنى ساقلاپ قالدى.
مەن ھەر بىر ناشتىلىق, چۈشلۈك تاماق ۋە كەچلىك تاماقتىن كېيىن, ھەر بىر ساننىڭ ئۈمىد قىلىدىغانلىقىنى ھەمىشە بىلىدى. ئەمما ئاي شارىنىڭ تۇغۇلۇشى بىلەن ئۆزگەردى. ھەتتا نەچچە ئىنگلىز مىلىنىڭ تۇغۇلۇشىدىن كېيىن تېخىمۇ ئۆزگەردى. يېڭى ئورۇقلاش بىلەن بىر يىلغىچە ئېھتىياجلىق ئىدىم,
- چولپان.
