Mynd i Logan, roedd llawer o gefnogwyr "X-Pobl" cefnogwyr yn gwybod mai'r ffilm hon fyddai'r olaf ar gyfer Hugh Jackman yn y ddelwedd o Wolverine. Serch hynny, nid oedd pawb yn barod i wneud y slingiau Americanaidd emosiynol y mae'r sgriptiwr a'r cyfarwyddwr yn eu paratoi gan James Mangold ar eu cyfer. Marwolaeth yr arwr cyfalaf oedd diwedd y daith syfrdanol hon, a ddaeth yn dwyllodrus ar yr un pryd, a gormodedd disgwyliadau gweledol.
Wrth sôn am farwolaeth Wolverine, dywedodd Mancold mewn cyfweliad gyda Comicbook:
Yn y broses hon, mae llai o bobl yn cymryd rhan nag y gallai feddwl. Ar y dechrau, dim ond fi a Hugh [Jackman]. Gan fod y ffilm hon yn meddwl fel yr olaf iddo, roedd yn ymddangos yn rhesymegol y byddai naill ai'n mynd i mewn i'r machlud, neu y byddai'n marw. Roedd yn ofynnol iddo ddod o hyd i len benodol ar gyfer y stori hon. Mae hon yn adeilad rhesymegol, yn iawn? Naill ai bydd gennym y rowndiau terfynol yn arddull "Shane" pan roddodd yr arwr i fynyddoedd anhysbys, neu mae angen i chi ei ladd. Defnyddiwyd yr opsiwn cyntaf ym mhob ffilm flaenorol am Wolverine, ond yr amser hwn roedd penderfyniad gwahanol yn awgrymu ei hun. Roedd yna deimlad o'r diwedd ei bod yn angenrheidiol i ymgorffori ar y sgrin, gan ddod â llinell o dan yr Hugh Treftadaeth Presennol yn y rôl hon.
Dywedodd ManGold hefyd fod Stiwdio Fox heb betruso yn cytuno â'r penderfyniad i ladd Wolverine ar ddiwedd Logan. Yn ôl y cyfarwyddwr, roedd pawb yn gweld canlyniad o'r fath fel anochel, ond yn naturiol, oherwydd ei fod yn cwblhau chwedl hir.