"Ceapaim go raibh ionadh orainn," a deir an t-amhránaí. "Nuair a deir tú" Aontaím "Roimh an altóir, ansin déanann tú é le rún an ICRENI a bheith leis an duine seo go dtí gur féidir leis an mbás insint duit." Ciallaíonn na vows seo go leor. Maidir linn, ní raibh iontu ach focail ... Déanann tú iarrachtaí agus obair ar chaidrimh, agus tá tú ag dul i dtaithí ar an bhfíric go bhfuil tú pósta, agus ansin éiríonn tú do thuismitheoirí agus go ndéanann tú gach rud i do chumhacht. Agus seo, dála an scéil, a dhéanann tú a bhaineann le do thuismitheoirí le meas mór.
Cad é an rud is mó bródúil as an mbean iontach seo, a bhí pósta le (agus a deir mé i ndáiríre é ó chroí íon), is é seo an rud a thug sí ceithre bhronntanas dochreidte dom ... Ceithre leanbh álainn [leisce, Henry, Yohan agus Lou] . Tá sí fós, i mo thuairimse, an bhean is dochreidte ar domhan. I mo thuairimse, ba é an fonn atá ar ár dúil ná go léir caidrimh mheasúla a chaomhnú. Is breá linn fós a chéile go mór. A rá go raibh an cinneadh seo éasca dúinn, bheadh sé ina luí. Ceapaim gurb é an rud is mó anseo ná go bhfuil meas againn ar a chéile agus go bhfuil muid araon le hiarfhiúntas mór agus go bhfuil grá againn dá chéile, agus déanaimid iarracht é seo go léir a dhéanamh le dínit den sórt sin a oiread agus is féidir.
Sea, caithim fáinne fós. Ceapaim nach labhraíonn sé ach leis an tábhacht a bhaineann liom leis an mbean seo. Tá ocht mbliana d'aois againn. Ocht mbliana álainn le chéile. Ní chiallaíonn an rud a shocraíomar cónaí ar leithligh gur féidir leat an fáinne a bhaint anois agus tras a chur ar dhuine. Beidh muid a bheith ceangailte den chuid is mó lena chéile go dtí deireadh ár laethanta. An gcaithfimid fáinní go léir do shaol? Cé a fhios! Ach anois táim an-chompordach é a chaitheamh, agus níl sé ar intinn agam é a thógáil go luath amach anseo. "