"Минем уйлавымча, без аптырадык", ди җырчы. "" Мин "риза" дип әйткәч, корбан китерү урыны алдында, аннары сез моны icgeni белән бу кеше белән үлем әйткәнче эшлисез ". Бу антлары күп нәрсәне аңлата. Безнең өчен алар сүзләр генә түгел ... Сез тырышлыклар ясыйбыз һәм мөнәсәбәтләр буенча эш итәсез, һәм сез тиз өйләнгәнегез өчен тиз арада күнегегез, аннары сез әти-әниегез булыгыз һәм кулыгыз белән барысын да эшләгез. Thisәм бу, әйдәгез, сезне әти-әниегезгә зур хөрмәт күрсәтәм.
Мин кияүгә чыккан бу искиткеч хатын белән горурланам), бу миңа бик саф йөрәктән әйтәме белән горурланам), бу миңа дүрт искиткеч бүләкләр бирде ... дүрт матур бала [ялкаулык, Генри, Йохан һәм Лу] . Ул әле, минемчә, дөньядагы иң искиткеч хатын. Минем уйлавымча, безнең теләк иң элек яхшы мөнәсәбәтләрне саклау өчен иде. Без һаман да бер-беребезне бик яратабыз. Бу карар безнең өчен җиңел дип әйтү, бу ялган булыр иде. Минем уйлавымча, без монда төп нәрсә - без бер-беребезне хөрмәт итәбез, һәм без икебез дә зур хөрмәт белән һәм мәхәббәт белән, һәм без боларның барысын да мөмкин кадәр күбрәк эшләргә тырышабыз.
Әйе, мин әле дә боҗрамыйм. Минем уйлавымча, бу мин бу хатын белән бәйләнгән мәгънә турында гына сөйли. Бездә сигез яшь бар. Сигез матур ел бергә. Без аерым яшәргә булдык, сез хәзер боҗраны бетерә аласыз һәм кешегә хач куя аласыз. Көннәребезнең ахырына кадәр без күбесенчә бер-беребез белән бәйләнештә торырбыз. Без сезнең гомерегездә яңгырыйбызмы? Кем белә! Ләкин хәзер мин аны кияргә бик уңайлы, һәм мин аны якын киләчәктә алырга уйламыйм. "