Babagan Ragening: "Ya, sajrone syuting film sing katon ing kamera. Nanging isih ana proses sing cukup. Mung ana lan aktor liyane, lan sawetara wong sing ndeleng wong liya sing ndeleng monitor. Aku kepengin main téater, nanging aku wedi banget. Aku duwe rasa wedi banget karo pemandangan kasebut. Aku sengit dadi ferris universal. Yen sampeyan ngadeg ing panggung, atusan wong katon sampeyan. Dadi akeh energi diarahake sampeyan. Lan aku sensitif energi wong liya. Sanajan aku menyang toko grosir, ora ana sing ndeleng, aku isih krasa swasana wong liya. Aku ora bakal bisa muter ing panggung. Nanging aku yakin manawa bakal menarik banget. "
Babagan Kesepian: "Aku seneng ijen. Kadang aku mung butuh kesepian. Utamane ing pesawat, ing ngendi kabeh dina diubengi dening wong. Dadi gedhe ing wayah sore kanggo bali menyang hotel lan santai. Nanging, mesthine kadhangkala sepi. Iki minangka salah sawijining fitur babagan urip. Kita kaya gypsies. Nalika aku takon ing ngendi aku urip, aku mangsuli yen ing Los Angeles utawa ing New York. Nanging, nyatane, aku ora mbuwang akeh wektu ing kutha kasebut. Aku terus-terusan ing sawetara hotel. Nanging aku seneng. Kadhangkala sampeyan kesel banget, nanging saiki aku isih seneng dadi nomad. "