Première. : Vertel me alsjeblieft, de naam van je stylist op het kapsel en de naam van die gel waar je van geniet.
Robert: Wil je de waarheid weten? Ik leg mijn haar alleen op het schietgebied.
Première. : De laatste keer dat we elkaar hadden ontmoet tijdens de toespraken ter ondersteuning van de "Twilight" afgelopen november, lijkt het erop dat u zich niet hebt gerealiseerd dat wat er gebeurt.
Robert : Ik denk niet dat iemand in ieder geval begrijpt wat er gebeurt. Wat er is gebeurd, is zo'n zeldzaamheid. Je wordt een keer 's ochtends wakker en wordt plotseling een ster. Echte nachtmerrie. Plotseling word je aan iedereen bekend, hoewel niet veranderd op IOTA. Ik heb echt gerealiseerd wat er is gebeurd, alleen in Cannes. Tijdens de pauze ging ik naar het restaurant, en toen het binnen 2 uur uitkwam, wachtten 500 mensen op me bij de ingang. Het was volle chaos. Ik moest letterlijk naar de auto dragen. Het is grappig om dit te onthouden.
Première. : Waarschijnlijk wilde je al deze mensen vragen die ze deden ...
Robert : Zeker. Ik ben er zeker van dat als ik een van die meisjes vertelde: "Ik ging, we hebben samen ontbijt ', dan zou ze volledig in de war zijn en zou nooit mijn naam in het midden van de menigte schijnen.
Première. : Het zou moeilijk moeten zijn om kalm te blijven als je zoveel looft.
Robert : Ja natuurlijk. Maar tegelijkertijd kan ik niet zeggen wat is veranderd. Het ergste is wanneer vrienden je bellen om ze ergens te ontmoeten, maar je moet met ze praten: "Sorry, maar ik kan daar niet heen," omdat je er helemaal zeker van bent dat de fotografen daar zullen wachten. Ik heb de hele tijd om rond te kijken, wees ultra-love, omdat iemand me op elk moment kan schieten of schrijf wat ik zeg. Ik heb zin om te werken alsof ik werk zonder te stoppen, maar tenminste bij de opname, dankzij beveiligingsmaatregelen, kan ik op zijn minst een beetje in eenzaamheid zijn. Dit is een dergelijke opluchting.
Première. : Film shooting-site is de enige plek waar kun je je leven leven?
Robert : Het klinkt krankzinnig, toch? Ik kon nog steeds geen enkele plaats in de wereld vinden waar ik kon verstoppen. Zelfs in de meest moeilijk bereikbare plek, wat ik me kan voorstellen, is er iemand die me een foto of een handtekening zal vragen. Eerlijk gezegd, ik dacht niet eens dat ik zo gemakkelijk te leren was.
Een paar maanden geleden was ik al dicht bij dit alles, ik werd een echte paranoïde. Maar toen begon New Shooting, alles zag er een beetje uit. Ik kan niet gewoon draaien en let niet op wat er gebeurt.
Première. : Wat is het meest interessant, dus dit is wat in 2 jaar oud is als je klaar bent om te handelen in "Twilight", je zult alles moeten inspannen, zodat mensen het heel karakter hebben vergeten dat je een ster voor deze afbeelding heeft gemaakt, is dat niet Aanhankelijk aan jou.
Robert: Het maakt me een beetje bang. Wanneer ik naar een vergadering ga over andere projecten, dan is de mensen met wie ik ontmoet alleen de overeenkomst tussen Edward Cullen en ME. Ze zeggen zoiets: "Als je de rol leuk vindt, en je kunt het publiek" Twilight "kunnen leiden, overweeg dan wat je hebt. ' Ik denk dat ze klaar zijn om me zelfs een vrouwelijke rol te geven.
Première. : Onder de fans van "Twilight" hebben mannen?
Robert : Weinig. In feite vragen steeds meer jongens me over de handtekening. Waar, soms maken ze het om hen te verkopen bij veiling.
Première. : Uw schema is gepland voor 2 jaar later?
Robert : Praktisch. Als u aan het einde van de zomer geen enkele week telt, om een vriend te bezoeken, waarvan ik het gewoon vergeten.