Het feit dat in de film "ons merk - crisis" een rol kreeg die oorspronkelijk mannelijk was: "Ik deed wat ik altijd mijn moeder heb gedaan: ik keek gewoon vooruit en ging naar mijn doel. Natuurlijk moet je soms een mislukking krijgen. Maar ik ben altijd klaar om "nee" te horen. Veel meer dan "ja" horen. Maar toch was ik erg nerveus op monsters. Ik wist niet of George deze rol zou willen spelen. Niettemin, in reactie op het aanbod, hoorde ik: "Geweldig idee." Weet je, deze rol was net perfect geschreven voor een man. Dit is niet het geval wanneer je denkt, hoe het beeld onder de vrouw te herschrijven. Je verandert gewoon de vloer van de held - en dat is het. Het beeld van mijn heldin is erg echt. Ze weet wat schadelijke verslaving is dat dergelijke psychische problemen. Ze geeft briljant met haar werk en volledig geobsedeerd door de wens om te winnen. Weet je, ik kijk naar onze wereld, dan op mijn zoon, en ik denk: hoe een kind te laten groeien en hem uit te leggen dat de overwinning niet altijd het belangrijkste is. Immers, in onze wereld, zeggen mensen constant: "Om te slagen, moet je winnen."
Over het persoonlijke leven: "Ik heb altijd mijn persoonlijke leven geavanceerd. Ik heb een schok ervaren toen ik voor het eerst al dit geluid tegen mijn naam tegenkwam. De tabloids gedroegen zich zo zonder pardon. Ik begreep niet hoe mensen dit in het algemeen kunnen schrijven? Ik heb een jaar of twee doorgebracht bij het bestrijden ervan. Ik schreeuwde: "Je hebt geen recht om zo schaamteloos te liegen." Ik bracht jarenlang door op de strijd dat het onmogelijk is om te winnen. Soms ben ik klaar om te accepteren, maar niet altijd. Als we alleen over mij praten - prima. Maar wanneer ze de belangen van mijn geliefden beïnvloeden - waarom zou ik dan verdragen? "
Of het nu de schoolvorm van de fans nog steeds houdt: "Het is een schande om te bekennen, maar ja. Ze kan één nacht in de hand komen. Ik weet niet voor wie ik het opslijp. Laat me erin worden begraven. "