"Held" is een ontroerend verhaal over de liefde van de jonge principes van Faith Cherrysheva (Svetlana Ivanova) en luitenant Andrei Dolmatova (Dima Bilan). Hun gevoelens zullen veel tests hebben: de Eerste Wereldoorlog, lange scheiding, eindeloze rellen. Maar ware liefde, zoals je weet, wint alles.
In een interview met Popcornnews sprak Dima Bilan over zijn held, moeilijkheden op de set en onderlinge relatie van muziek en films.
- Dima, wat inspireerde je op het fotograferen in Big Cinema?
- Ik wilde iets in het leven veranderen. Installeer een nieuwe cursus, krijg een nieuwe betekenis, om in het risico te zijn. Voel het leven op een nieuwe manier en in zijn complete smaak. En het gebeurde. Zelfs meer dan ik had verwacht.
- Wat heeft het historische genre je aangetrokken?
- Ik heb vele malen een directe directeur en producent ontmoet, we hadden een lange tijd gepraat, ongeveer zes maanden. Ik vond deze mensen echt leuk, ik vond dit verhaal leuk. Bovendien, ergens in het onderbewustzijn, zat ik het verhaal van mijn eigen gezin: mijn overgrootvader diende in Nicholas II. Dit is onze Family Pride. Maar ik besefte dit volledig op de set, op de tweede of derde dag. Maar ik begreep eindelijk wat ik alles goed heb gedaan.
Misschien als ik een ander genre had aangeboden, zou ik het ook eens zijn. Maar ik wist van het begin dat als ik in contact wil komen met deze wereld, je niet met een komedie moet beginnen en niet van het beeld van Dima Bilan, springt in een t-shirt op het podium.
- Kun je gemakkelijk in het beeld worden geboren?
- Over het eindresultaat, niet om mij te beoordelen. Maar op de set was ik volledig in de tijd en in de stemming. Een beetje meer, en ik zou geloven dat ik hij ben [Andrei Dolmatov - ca. Ed.]. Ik herinner me op de een of andere manier na het filmen van de volgende scène ging ik de straat in. Mensen zitten daar, drinken thee, diner ... men zou je innerlijke sensatie kunnen loslaten voor een pauze, maar ik kon het niet. En hier ben ik het hele Sweebleble, met een bord, een verandering in een soort kotelet. Ze proberen met me te praten, en ik bijt, omdat ik een scenario heb. En dus liep ik enkele dagen. Deze ervaring was erg interessant voor mij.
- Wat was het moeilijkst voor set?
- Na twee weken was het filmen een zeer moeilijke periode. Al deze overeenkomst en dezelfde dag ... het genormaliseerde schema is gecontra-indiceerd voor mij. Ik werd gewend aan een onvoorspelbare levensstijl. En het was moeilijk om te herbouwen. Nou, natuurlijk niet erg comfortabele weersomstandigheden. Maar ik heb dit allemaal gepaard. De instelling van de set voor mij is niet nova. Ik weet dat zo'n camera, hoe te contacteren, hoe ze naar hen te kijken. Maar ik wilde op één golf zijn met professionals, in alles wat ze niet konden worden gegeven. Daarom kwam ik vaak vroeg schieten en was altijd eisten van mezelf.
- Ben je erin geslaagd om muziek te missen tijdens de opnametijd?
- en ik heb geen muziek achtergelaten. Ik schreef zelfs in mijn vrije tijd. In het weekend ging hij zitten en registreerde iets. En hij luisterde tijdens het filmen naar veel. Mooie harde muziek. Toen ze in Vilnius schoten, hoorde ik de Muse Group, hun song suprematie. Mijn rol viel volledig samen met de tekst en ik was in volledige verrukking. Toen gaf ik dit nummer zelfs aan Alexander Bon op de "stem" - zo veel van het trilde. Ik besefte dat in haar veel verborgen. Dus alles ging in de zaak, zoals je kunt zien. Alles is onderling verbonden.
