ਉਸ ਵਾਤਾਵਰਣ ਬਾਰੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵਧਿਆ : "ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਰਚਨਾਤਮਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਹਾਂ. ਇਹ 70 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਅਤੇ ਹਿੱਪੀਜ਼ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ. ਅਤੇ ਅਜਿਹੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ. ਉਹ ਇਸ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋ, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਰਚਨਾਤਮਕ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਇਹ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ, ਕਲਾਕਾਰ, ਘੁਮਿਆਰ ਜਾਂ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਹੋ. ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਵਡਿਆਈ, ਸਫਲਤਾ ਜਾਂ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਗਿਆ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਗਰੀਬ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਡੀ ਹਕੀਕਤ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਵਧਾਈ ਗਈ. ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੱਸ ਉਹੀ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ. "
ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ : "ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਹ ਲੋਕ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ. ਉਹ ਕਹਿਣਗੇ: "ਲਾਹਨਤ, ਉਹ ਸਿਨੇਮਾ ਦੀ ਸ਼ੂਟ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ." ਇਹ ਇਕ ਅਜੀਬ ਪਹੁੰਚ ਹੈ. ਮੈਨੂੰ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਜੁਲੀਅਨਿਨ ਸੇਨਬੈਲ ਕਹਿਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਫਿਲਮਾਂ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਕ ਕਲਾਕਾਰ ਹੈ. ਜਾਂ ਵਾਲ ਸਟ੍ਰੀਟ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਜੈਫ ਕੁੰਸੂ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿਓ, ਕਲਾ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਨਬਲ ਜਾਂ ਗਾਂ ਨਾਲ ਤੁਲਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਕੀ ਹੈ.