ئۇلار بالىلىقتا ئۇنى مەسخىرە قىلامدۇ يوق : «ئەلۋەتتە, بالىلار ماڭا كۈلدى. مەن ئورۇقلاپ, چاچ پاسونى بىلەن بىللە ماڭدىم, بۇ مېنىڭ بىر سىڭلىم بار ئىدى. ئېسىمدە, 14 ياشتا مەن ئاياغنى تاپتىم. ئۇلارنىڭ باھاسى 25 دوللار, ئەمما بىز ئۇلارغا بەرمىدۇق. بۇ پۇلنى تېپىش ئۈچۈن, مەن دوختۇرخانىدا 20 كۈن ئىشلەپ, ئۇ يەردە تامنى بويالغان. قالغان بالىلارنىڭ زەخىملەنگەنلىكى ئېسىمدە: ئاياغتىكى بۇ غەلىتە ئىششىق نېمە? ئەمما مەن ئۇنىڭ ئالدىدا يوق ».
ئۇ قانداق مودېل بولۇپ قالدى : «ئاپام بىر مۇزىكانت, شۇڭا بالىلىقتا شۇنداق ئوينىغۇچىم, مەن پىئانىنودا ئوينىدىم. ئەمما ياش بىلەن مېنى سېغىندىم. سىڭلىم تاتيانا ئەزەلدىن گىرىم بۇيۇملىرىغا ھەۋەس قىلغان. ئۇ مېنى ئۇسلۇب ياكى گىرىم قىلىشقا تىرىشىپ, چېچىمنى بويالغان بولۇپ, قاشنى تارتتى. بىر قېتىم ئۇ مېنى گۈزەللىك مەكتىپىگە ئېلىپ, جيا گيا Dzhikidze ئىدى. بۇ ناتاليا ۋىدايانوۋ ۋە ۋىلۋىيالىيە ۋودالىننى ئېچىلغان رازمېر. ئۇنىڭغا رەھمەت, مەن كەسپىمگە باشلانغان ».
كىم بالىلىق دەۋرىگە ئايلىنىشنى ئارزۇ قىلدى : «مەن بىر مۇخبىر بولاقچى بولدۇم. مەن چوقۇم مودېل سودىدا ھەممە نەرسە بار, بولمىسا خىزمىتىڭىزگە ئېرىشەلەيمەن. بالىلىق دەۋرىمدىن, مېنىڭ داتسىيالىق قىزنى مەڭگۈ تۇرمايمەن ئىكەنلىكىنى بىلەتتىم. مەن نيۇ-يوركتا مودېل بولۇۋاتىمەن دەپ ئويلىماپتىمەن, ئەمما مەن مېنىڭ يېزىدىن كەلگەنلىكىمنى بىلدىم ».