Yn 2007, penderfynodd Quentin Tarantino a Robert Rodriguez arbrofi o dan yr enw "Greeshaus". Gan ddechrau o'r 60au o'r ganrif ddiwethaf, gorfodwyd sinemâu yr Unol Daleithiau i benderfynu ar y cwestiwn o sut i oroesi yng nghyd-destun teledu. Aeth llawer yn fethdalwr, penderfynodd rhai ddangos paentiadau cyllidebol isel gyda nifer fawr o olygfeydd trais a rhyw. I ddenu gwylwyr, defnyddiwyd dwy ffilm am bris un "yn aml.
Penderfynodd Quentin Tarantino a Robert Rodriguez atgynhyrchu'r profiad hwnnw a chael gwared ar bob ffilm - "prawf marwolaeth" a'r "blaned ofn" - atgynhyrchu arddull y rhan fwyaf o ffilmiau hynny a ddangoswyd yn Greywaus. Am fwy o wirionedd, dilewyd nifer o drelars o'r ffilmiau ffuglennol hefyd, a ddylai fod wedi'u rhyddhau.
Methodd y prosiect â damwain. Dim ond y ffilmiau a ddangosir ar wahân oedd yn gallu denu gwylwyr. Wrth ymateb i gwestiynau cefnogwyr, dywedodd Quentin Tarantino ei fod yn wers ddefnyddiol. Nid oes angen i feddwl bod y gynulleidfa yn gwybod am y sinema gymaint â chi a byddwch yn darllen yr holl ystyron a osodwyd yn y llun. Roedd yn deall llawer yn ystod y perfformiad cyntaf:
Rwyf yn Llundain yn gwneud datganiad i'r wasg o'r ffilm. Ac rwy'n awgrymu Edgar Wright: "Hey, gadewch i ni fynd â'ch ffrindiau, a byddwn yn mynd i Piccadilly i wylio'r ffilm." Rydym yn mynd i'r sinema, ac mae 13 o bobl yn y neuadd. Ar ddiwrnod y perfformiad cyntaf yn y sesiwn am 20:30. Sut ydych chi'n hoffi? Roedd yn fychanu. Ond fe edrychon ni a threuliasom amser da. Yn wir, roedd Edgar yn mynd i ddianc yn gyson, ond fe wnes i iddo ei wneud i'r diwedd.