Am y ffilm a wnaeth iddo grio : "Dydw i ddim yn aml yn crio dros y ffilmiau, ond roeddwn yn un ... Roeddwn yn dychwelyd o Cabo i Montreal, a dechreuais Diarrhea. Ni allwn fwyta unrhyw beth. Yn sownd yn ystafell y gwesty heb ffenestri ac yn gwneud yr hyn y mae popeth yn ei wneud yn ystod y clefyd. Ar ail ddiwrnod yr anhwylder annymunol hwn, fe wnes i wylio ffilm o'r enw "Bywyd fel tŷ". Mae Kevin Klein yn chwarae pensaer, sy'n dysgu sy'n sâl iawn gyda chanser. Symudodd i ffwrdd oddi wrth ei fab yn ei arddegau, ond mae'n penderfynu y dylent adeiladu tŷ gyda'i gilydd. Dydw i ddim yn gwybod, byddwn yn creu argraff arna i nawr, ond wedyn, ar ôl 27 awr o boen go iawn, mae'r ffilm hon yn syml yn "lledaenu" fi. Mae angen ei wylio eto i gael gwybod a yw'r effaith hon wedi'i chadw. "
Am a oedd ganddo broblemau pan welodd ei farwolaeth ei hun ar y sgrin : "Duw, na. Fi jyst yn gosod y fframwaith. Ei golli. Goresgyn y foment hon. Duw, hoffwn ei wneud eto. "
Am fwrw ar eich rôl gyntaf : "Anfonodd fy asiant i mi i ddwy ffilm. Un ohonynt oedd y "cyhuddedig" gyda Jody Foster. Roeddwn i mor gyffrous. "