Onu ağlayan film hakkında : "Sık sık filmler üzerinde ağlamıyorum, ama biriydi ... Cabo'dan Montreal'e dönüyordum ve ishal başladım. Hiçbir şey yiyemedim. Penceresiz otel odasında sıkışıp kaldı ve hastalık sırasında her şeyin yaptığı şeyi yaptım. Bu tatsız bozukluğun ikinci gününde, "ev olarak hayat" adlı bir filmi izledim. Kevin Klein, bunu kanserle daha fazla hasta olduğunu öğrenen bir mimar çalıyor. Genç oğlundan uzaklaştı, ancak birlikte bir ev inşa etmeleri gerektiğine karar verir. Bilmiyorum, beni şimdi etkileyeceğim, ama sonra, 27 saatlik gerçek işkenceden sonra, bu film sadece beni "yayar". Bu etkinin korunmadığını öğrenmek için tekrar izlemek gerekir. "
Ekranda kendi ölümünü gördüğünde sorun olup olmadığı hakkında : "Tanrım hayır. Sadece çerçeveyi ayarladım. Özledim. Bu anı aştı. Tanrı, tekrar yapmak istiyorum. "
İlk rolünüzde döküm hakkında : "Ajanım beni iki filme gönderdi. Bunlardan biri Jody Foster ile "suçlandı" idi. Çok heyecanlanmıştım. "